ölen köpeğimle iletişim

Merhaba Basak hanim
Size mail attim ama maillerimde geceb hafta bir sorun olmus size ulasti mi bilemedim cevap da alamayinca endiselendim. Eger mailim gelmediyse tekrar yollayabilirim, geldiyse de heyecabla cevabinizi bekliyorum
Sevgiler

Lütfen ölen kedimin yanında ben yoktum iyi mi o nasıl iletişim kurabilirim?

Başak hanım merhaba ben başak. henüz 49 günlük olan yavrum öldü aldıgımda 41 günlüktü ve hastaydı 8 gün tedavi gördü ve sonunda öldü 2 gündür kendime gelemıyorum onu özlüyorum ve geri istiyor onun sevgisinin büyüklüğünü bu kısacık süre zarfında gören biri olarak onsuz çok yanlızım mail adresinizden size ulaşıp detaylı bilgi vermek isterim. buraya yazmamın amacı eger mail e postanızda gereksizler kutusuna giderse bakmayı ihmal etmeyin diyedir. teşekkürler.

Merhaba,bende kızımı yeni kaybettim,çok üzgünüm ve duygularımı sizinle paylaşmak istedim.Amerikan kukırı çok tatlı 15 yaşında bir kızım vardı lolitam,2011 yılında meme kanseri oldu,yaşı ileri olduğu için veterinerimiz ameliyat yapmak istemedi,bizde aynı fikirdeydik,iyi ki de yaptırmamışız,4 yıl güle oynaya neşe içinde mutlu yaşadı,hastalığını sevgimizle hissetmedi,kuru mamadan çok sebze yemeği çok severdi,ıspanak,kızmızı tatlı biberler favorisiydi.Dün kendisini yıkadım,fırçaladım,süsledim ve kucağıma alıp koltukta beraber uZandık,çok mutluydu bİr an göz göze bakışırken kalp krizi geçirerek bizi beklemek üzere ebediyete gitti,ağlamaktan ne yaptığımı ve ne yazacağımı bilemiyorum.Onu şimdiden özlüyorum ,öksüz nasıl olacak bilmiyorum,son bakışlarını unutamıyorum çok üzgünüm.duygularımı sayfanızda paylaşma imkanı bulduğum için çok teşekkür ediyorum.Özellikle şunu belirtmek istiyorum,lolimiz kanseri bile ameliyatsız 4 yıl çok rahat geçirdi,hep hareketli,iştahlı ve sevecendi.Onunla geçirdiğim bütün güzel sevgi dolu yıllara şükrediyorum.sağlıcakla kalın

merhaba
yukarı da verdiğiniz mail adresi hala geçerli midir?

başak hanım bugün köpeğimi kaybettim. tarifsiz üzüntü içindeyim. size mail de attım. bana yardımcı olurmusunuz? hala kokusu üzerimde nolur bana yardım edin

Başak hanım merhaba. Benim sizi bulmami sağlayan şeyin 3 hafta önce kaybettiğim oğlum olduğunu düşünüyorum. 13 Yaşında herseyimi adadıgim neşe kaynagimi kaybettim. Köpeğimde kalp büyümesi vardı. Bebekliginden beri hiçbir aşı vs. atlanmadim. Kalp ilacı kullanıyordu ta ki geçen seneye kadar. Geçen sene omirilikte 2 yerde disk sıkışması nedeni ile tedavi oldu 4 gün klinikte yattı. Yalnız ben oğlumu vet. götürdüğüm de kendi doktoru o gece izinli olduğu için başka bir doktor baktı ve o şahıs oğlumu direk uyutmak istedi. Ben şiddetle karşı geldi ve ne gerekiyorsa yapılsın benim oğlum iyileşecek dedim. Nitekim de öyle oldu. Oğlumun yaşlı olduğunu ve yakın bir zamanda beni bırakıp gideceğini biliyordum. Ağustosun başında yemek yemesi azaldı ve sürekli uyku halinde olmaya başladı. Ölmeden once son 3 gün ise hiçbir şeyin yediremedim sadece şu içiyordu. Yattığı yerden destek almadan kalkamiyordu. 20 agustos ta vet. götürdüm. Kendi doktoru vardı hemen kan testi yapıldı ve kan seviyesi çok düşük olduğu çıktı. O gece bir sürü vitamin yüklemesi yapıldı. Patileri ısınınca mutlu oldum. Ayağa kalktı yürümeye başladı ama seruma devam edileceği için kelebek çıkarılmadi. Sabaha kadar rahatça uyudu ama sabah uyandığında çok ağrısı olduğunu farkedince akşamı beklemedim hemen götürdük. Bir önceki gece yapılan tedaviler yine yapılmıştı. Ama batın çekildiğinde gaz olduğunu söylediler ve gaz iğnesi yaptılar. Sonra eve yine geri geldik. Ortalama 45 dk sonra ağlama şeklinde inleme başladı ortalama saat 14.30 civarı sonra tekrar vet. Götürdük ama bu sefer ablam götürdü çünkü evde bebek vardı onu bırakamıyordum. Oraya gittiklerinde geçen sene uyutalim diyen doktor varmis. Yatirmamiz gerek demiş ve ablam yatış işlemi yapmis. Ablam ordan ayrıldığında saat 17.27 de beni aradı sema yatırdık tedavi burda yapılacak mecburen gaz çok yoğunmus ve solunum güçlü çekiyormuş dedi. Tama dedim akşama yanına gitmek için hazırlık yaparken 18.32 de o uyutalim diyen doktor beni aradı alfino hakkında bilgi vermek istiyorum dedi. Yoğun gaz var solunum cihazına bağladık kendinizi hazırlayın kaybedebiliriz dedi ben tartıştım çünkü o doktora güvenim yoktu. Sonra 18.30 19.00 arası ablamı aramışlar ve kaybettik demişler bana haberi kimse verememiş. Abim akşam geldiğinde sema hadi hazırlan gidiyoruz dediğinde anladım ve yıkıldım. Onun ölüsünü görmeye dayanamadım ve görmek istemedim defin işlemlerini de ablamlar yaptı. Ben bir kaç gün sonra biraz kendime gelmeye başlayınca beni götürdüler. Ben oğlumu o gün vet. Gönderirken kendi yatagiyla yollamıştım çünkü ayağa kalkamiyor ve acı çektiği için kendine yaklastirmiyordu. Arabaya binmeden bir can havliyle kalkıp kafasını kaldırdı ve bana baktı sonra bir teslimiyetle tekrar kafanı yatağına koydu. Ben onu bana o son bakisinin veda mi yoksa beni gondermemi demek olduğunu anlayamadım. Ama asıl problem kendime gelince başladı. Çünkü oğlumun bana yapılan tedavilerin dökümünü ve ölüm raporunu vermiyorlar. Benden bişeylerin gizlediğini onu uyuttuklarini dusunuyorum. 3 hekim başka konuşuyor ve bu işin içinde ablminda olma olasılığı var. Benim uyutmaya izin vermiycegimi hepsi çok iyi biliyordu. 3 haftadır göz yaşım dinmedi. Rüyamda bile görmüyor olmak beni çok yıprattı. En son geçen hafta bir resimi iyice büyütüp gozlerinin içine baka baka konuştum bana gerçeği göster oğlum rüyama gel çok özledim diye ağlayarak uyumuşum. Ve o günden beri ruyamdan çıkmıyor. İşin kötüsü beni uyuttular diyor. Kafayı yiyecek gibiyim. Çok araştırıyorum. Ve sizi buldum. Gördüğüm rüyalar doğrumu bilmiyorum. Bana oğluma ne olduğunu ölüm sebebinin ne olduğunu bilmek istiyorum. İngilizcem yok olsaydı söylediğiniz yere girip diğer kişilerden yardım istiycektim. Lütfen bana yardımcı olun yüreğim çok acıyor oglumdan haber almak onun enerjisini içimde hissetmek ve beni terketmedigini bilmek istiyorum. Çok uzun yazdım kusura bakmayın daha bir cok şeyi de yazmadım. İsterseniz oğlumun resmini sizlere göndereyim ne olur yuregimdeki acıyı biraz olsun hafifletin. Şimdiden teşekkür ederim. Saygilarimla

Merhaba. İçim çok ama çok acıyor. Bu sabaha karşı oğlumu, Atlasımı, 7.5 yaşındaki can dostumu trafik kazasında kaybettim. Ben görmedim, eşim bulmuş paramparça bir halde. Çiftliğimizden bunca sene asla adımını atmayan bir köpek, başka bir köpeğimizle beraber alıp başlarını gitmişler. Vicdan azabı çekiyorum. Cinsi golden retriverdı. Biz onu bir köpek gibi değil de evimizin en küçük çocuğuymuş gibi yetiştirdik. Dış dünyayı öyle çok bilemezdi. Çok işlek bir yolda muhtemelen bir tır çarptı. Belki diyorum ilk çarptığında yaşıyordu, kurtulabilirdi. Belki birden fazla üzerinden geçilince hayatını kaybetti. Acaba çok acı çekti mi, ne düşündü ne yaşadı. Onun bir gün zaten yaşamının son bulacağına, buna kendimi hazırlamam gerektiğini hep düşünür olmuştum ama son zamanlarda aklımda hep garip düşünceler vardı. Sanki içimde hep ona birşeu olacak, başına birşey gelecek, onu yaşlandığında değil de ani bir şekilde kaybedicem korkusu yaşamaya başlamıştım. Eşime bundan 2 gün önce bahsettiğimde bir psikolog desteği alabileceğimi söylemişti. Acaba diyorum ben mi çağırdım bu kadar korka korka? Ben mi sebep oldum? İnanamıyorum şu an kabullenmek çok zor. Sanki o ölmedi. Ama diyorum ki bir yandan, neden tek vücut halinde benim yanımda değil de geriye paramparça kalarak bu hayattan zamansızca beni, bizi bırakıp gitti. Çok zor geliyor. Kaldırabilecek miyim bilmiyorum, şu an nefes alamıyorum gibi hissediyorum. İçimde koskoca bir boşluk, azap var. Sanki ölmedi, sanki bir yerlerden çıkıp gelecek.. Keşke son defa görebilseydim, keşke sarılsaydım sevseydim doya doya. Bir daha onu göremeyecek, sevemeyecek, dertleşemeyecek olmanın üzüntüsünü kaldıramıyorum. Can dostum, resmen canımdan bir parçam gitti. Resmen ve gerçekten bıraktı gitti. Çok üzgünüm

Merhaba Başak hanım bende acı içinde kıvranıyorum geçen yıl sokakta hasta bulduğumuz tedavi ettirip sahiplendiğimiz paşamı kaybettik yuva yaptık evde durmadı çok ağladı bahçeye bıraktık kaçtı kocaman kafes yaptırdık duvardan atladı hep istediğinde girip istediği an çıkmak istedi tutamadım oğlumu evde dün biz yokken araba çarpmış gece yarısı buldum ben ve eşim vicdan azabından ölüyoruz bakmamız gereken 4 tane evde 12 tane dışarda köpek var ama bittik gecemiz gündüzümüz yok niye bağlamadık niye dışarı çıkmasına izin verdik yalnız öldü kahroluyoruz bütün çocuklarım değerli ama en özeli paşamdı en ağır en uysal en masum napcam ben ölüyorum hergün nasıl başederim bilmiyorum

Sabah 7 de 7 aylık oğlum badem öldü. 2 gğn önce bir trafik kazası geçirmişti. Amelşyata girdi tam 4 saat sürdü. Çoktıktan sonra yanına indim ve ona seslendim anestezili olmasına ragmen kalkmaya calıstı benim küçük oğlum. Doktorlar bir mücize yarattıklarını söledirler. Benim oğlum bensiz duramazdı bir saat ebden gitsem aglardı banyoya bile beraber girerdik ona çok baglıydım oda bana. Şimdi kendimi suçluyorum bir anda otobüsün önüne fırladı canım çok yanıyo. Köpeğim değilde o benim oğlum gibiydi. Ne yapıcam ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Tek bildiğim o bensiz nasıl kalacak ben buna nasıl alıscam onu çok özlüyorum. Kendş elimle topraga verdim canım çok yanıyo…

13 yıl birlikte yaşadıgımız köpegim hastalandı. 5gün veteriner kontrlünde benden ayrı kaldı. Ve öldü. Terkedilmişlik duygusu yaşadımı zorunlu olarak yanında olamadım. Bu bana çok acı veriyor

Bende kopegimlen iliskiye gormek istiyorum onu cok Merak ediyorum

Zeytinim yanı ciyerim yarın bir ay olacak öleli evin bahçesine mezar yaptıp sabah akşam mezarına gidip onunla konuşuyorum acaba beni duyuyormudur beni aydınlatırsanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler

Deniz hanim lutfen bana yardim edin lutfen buna cok ihtiyacim var lutfen