çocuklarla köpek diyalogları

Posted on 10 Mart 2013 tarafından

4


Coffee’yle bu sabah baharın habercisi sıcak güneşin, ılık rüzgarın tatlı miskinliğiyle Pazar yürüyüşüne çıktık. Bayırda baharlar açmış, kuru otlar yerini yeşillenmeye, hatta çiçeklenmeye bırakmış. Martılar, kargalar tepede fır dönmede. Deniz ve toprak kokusu rüzgarla süzülmekte.

Bayırda işimizi halledince mahalle arası sokaklara daldık. Coffee’nin sokak gezmesine çıkası var bugün, belli. Belki yol arkadaşlarına rastlarız hem. Bizim oğlan arkadaşa aç bu aralar. Allahtan geçen hafta birkaç yeni komşuyla tanıştık. Kimiyle beraber yürüdük, kimi peşimize takıldı, kimi ürkek yaklaşıp tanışma sonrası bir heyecan bir oyunculukla üstümüzde taklalar attı.

Her gün geçtiğimiz yollar Pazarları biraz daha hareketli. Aileler, çocuklar, köpekler tatil gezmesindeler. E hava da güzel.

Bir baktık önümüzde bir çift, Alman Kurt köpeklerini yürütüyorlar. Kurt serbest dolaşıyordu. Coffee’yi görünce hemen geliverdi yanımıza. Coffee ve Gonzo tanışıp koklaştıktan sonra arka arkaya yürümeye başladık. Baktım Gonzo durup durup Coffee’ye doğru gelmek, sahipleri de yola devam etmek istiyor. Yürüyüş yolumuzu değiştirip yandaki siteye doğru gireyim diye düşünürken sitenin bahçesinden kafasında kaskı, altında bisikleti 6-7 yaşlarında bir oğlan fırladı. Önce Gonzo’yu gördü. Bisikleti yan çevirip durdu.

  • Hoooooovvvv. Ne kadarr büyükkk.
  • (Kafa sesi: Küçük at muamelesi yaptı yavrucak. Gandalf’ın kulakları çınlasın.)

Gonzo kocaman. Enine boyuna Coffee’nin iki katı. Oğlan Gonzo’yu sevmek için arkadan hamle etti. Başına bir elini hafifçe sürebildi. Gonzo ve ailesi durmadı devam etti.

Bu manzarayı arkadan seyreden bizse yolumuza devam edecekken oğlan bu sefer Coffee’yi gördü. Bir sevinç bisikletini olduğu yere devirdi. Koşarak yanımıza geldi.

  • Sevmek istiyor musun?
  • Evet evet. (Sevmeye başladı bile) Çok tatlı, çok yumuşak. Huuuu.
  • Coffee, otur bakalım.

Coffee oğlanı koklamada. Kuyruk pır pır sallanmada. Hareketli bizimki. Devam etmek istiyor. Edelim.

  • Coffee, kalk oğlum, gel karşıya gidelim.
  • Aaa, bize mi geliyorsunuz?
  • Madem sevmek istiyorsun, beraber yürüyelim.
  • Tamaaam. Hııı…o zamaaan..bisikletimiii…parkedeyim ben!

Bir heyecan bisikletine binip yanımızdan geçti. Önümüzdeki kaldırımın kenarına hafifçe yatırdı. Yanıbaşımızda bitti.

  • Ben en çok kulaklarını sevdim.
  • Evet, kulakları bizden farklı. Biraz uzun di mi?
  • Yuvarlak.
  • ….
  • Bizim de bir köpeğimiz vardı. Sonra onu akrabalarımıza verdik. Onların iki köpeği vardı. Üç köpekleri oldu.
  • (Kafa sesi: Aritmetik iyi.)
  • Bizim köpeğimiz böyle küçüktü biraz. (Eller havada iki yana açılarak bana boyu gösteriliyor)
  • Hmm, küçük cins köpekmiş demek ki.
  • Evet küçük. Tilki cinsiydi.
  • (Kafa sesi: Fox Terrier?)
  • Böyle beyaz renkli. Biz onu akrabalarımıza verdik. Onlar bakıyorlardı.
  • (Kafa sesi: Dili geçmiş zamanla acıklı bir hikaye mi gelecek acaba?)
  • Üç köpeğe bakıyorlardı demek? İyi bakıyorlardır herhalde.
  • Evet, iyi bakıyorlardı. Bizim gibi.
  • Güzel. Sevindim.
  • Bir gün köpeklerini arabaya koyuyorlar. Sonra arabalarını parkedip köpeğimizi içerde bırakıyorlar…
  • (Kafa sesi: Bu yaşta bir oğlan çocuğu için parketmek önemli bir meşgale vesselam)
  • Köpek arabada. Hava girsin diye camı açık bırakıyorlar.
  • Hımm. İyi yapmışlar.
  • Camı açık bırakıyorlar. Hava giriyor köpeğimiz için. Sonra parkettikleri yere dönüyorlar. Cam açık. Cam açık olduğu için köpeğimizi çalmışlar.
  • ….
  • Ama o çalanlar da iyi bakıyorlardır köpeğe.
  • ….
  • Köpekleri sevmeseler neden köpeği çalsınlar ki!

Çocuklar ve bu cevaplar. Bu hayalgücü. Bu saf, iyi niyetli yaratıcılık. Ya da onları koruyup kollamak, duygusal olarak incinmelerini önlemek isteyen ebeveynlerin yaratıcılığı.

  • Tabii. İnşallah iyi bakıyorlardır. Yine de Coffee ve ben üzüldük köpeğinizin çalınmasına.

Bu arada sitenin otoparkında yan yana yürüyerek turlar atıyoruz. Oğlan kaldırıma inip çıkıyor, bir arkasından bir kulaklarından Coffee’yi seviyor. Arada Coffee dönüp kokluyor. Ufaklıktan ayh, hihi, huhu sesler. Oğlan mutlu. Coffee de.

Diğer tarafa doğru yürürken arkadaşlarının da bisikletleriyle evlerinden bahçeye çıkmakta olduğunu görüp sesleniyor.

  • İreeeeem! İrem gel. Çabuuuuk. Bak burda köpek varrr. Çok tatlı! Bırak bisikletini gel diyorummm. Hadiiiii. İiireeeeeemmm.

İrem ve yanındaki ikinci oğlan koşarak geliyorlar.

  • Nerde, nerde? (Coffee’yi görünce) Oyh, büyükmüş ya!

Bakıyorum birinin elinde bir ingiliz anahtarı, diğerinde başka metal bir alet. Birden İrem de farkına varıyor oyuncağının.

  • Benim demir aletim var!
  • (Kafa sesi: Gördüm ve ürktüm. Napıyorsunuz onunla acaba? Bisiklet tamiratı??)
  • Evet farkettim. Lütfen köpeklerin yanında dikkat edelim olur mu? Tehlike yaratmayalım.

Sıkışık bir alanda sevme isteğiyle üç çocuk etrafına toplaşınca Coffee’nin hafif huzursuzluğu ve hareketlenmesi.

  • Gelin bakalım, şöyle orta alana doğru çıkalım. Orda sevin. Buraya sığamadık.

Meydana çıkınca Coffee’yi hem sabitlemek hem de sakinleştirmek girişimiyle komutu veriyorum.

  • Coffee otur bakalım yavaşça. Affeeriiinn.
  • A! Konuşmayı biliyor mu?!
  • Bazı komutları biliyor tabii. Otur, yat, kalk, koş, yürü.
  • Yat desem yatar mı?
  • ….
  • Ya koş dersem?
  • ….
  • Ya fırlarsa?
  • E deme istersen.

Coffee etrafta bir sürü kedi kokusu alıyor bu arada. Oturtmak, hatta sabit tutmak zor. Ben de kalk bakalım deyip dönüşe geçelim mesajını veriyorum kendisine.

Başroldeki oğlan doyamadı Coffee’ye, köpek sevmeye, bu hoş tesadüfe. Eh, biz de.

  • Yine gelir misiniz buraya?
  • Biz her gün yürüyoruz buralarda.
  • A! Bizim burda mı yürüyorsunuz?
  • Sizin sitenizde değil, ama sokağınızdan geçiyoruz.
  • Hııı. Cumartesi yine gelir misiniz?

Coffee ayakta. Çocuklar son bir hamleyle kulaklarını, başını, sırtını kaşıma, okşamada.

Bir numaralı oğlan bisikletini parkettiği yere kadar bizi geçirdi. Ayrılık vaktinin gerçekten geldiğini anlayıp son bir davrandı.

  • Gıdısını sevicem, gıdısını sevicem. Ayyyy, gıdıya bak! Gıdı gıdı gıdı.
  • Hadi görüşürüz yine. Cumartesi günleri. Tamam mı?
  • Ya, bunun adı neydi ki?
  • Coffee, bizim oğlanın adı Coffee. Hadi bay baayy. Görüşürüüüzz.
  • Görüşürüüüüz. Bay bay Coffeeeee. Görüşürüüüüzz.

Oğlan arkamızdan el salladı. Coffee kuyruğu sallaya sallaya karşılık verdi. Sonra önüne döndü. Kedilerin peşine düştü.

Neslihan

mindmills.wordpress.com